اثر حمد گفتن

❌❌فرشته ای به جای عبدالله ❌❌ علامه حلى در کتاب « كشف اليقين » و علامۀ نورى در کتاب « كلمه طيبه » حكايتى را بدین مضمون نقل مى‏ كنند که شخصى به نام عبدالله بن مبارك یک سال در میان به سفر حج می رفت. در زمان حکومت مأمون ( لعنت الله علیه ) پانصد مثقال طلا با خود برداشت و از خانه به سمت بازار به راه افتاد تا مایحتاج سفر حج خویش را فراهم سازد. در خرابه‏اى كه بر سر راه او بود یک زن علويه‏اى را ديد كه مرغ مرده ای را برداشته و پرهاى او را مى ‏كند و آن را پاك مى‏ كند. عبدالله بن مبارك به نزد او آمد و گفت: براى چه اين مرغ مرده را پَر مى ‏كَنى؟! مگر قرآن نخوانده‏اى كه خداوند تبارك و تعالى مى ‏فرمايند: خوردن گوشت مُرده حرام است؟! زن علويه گفت: از حال من سؤال مكن و مرا به حال خود بگذار و دنبال کار خود برو. من قانع نشدم و اصرار کردم که تا نگویی، نمی روم. آن زن وقتی اصرار من را دید، آهی کشید و گفت: بدان كه من زنى سيده و علويه هستم که فرزندانی يتيم دارم و شوهرم از دنيا رفته است. اين روز چهارم است كه چيزى خوردنى به دست من و بچه‏ هايم نيامده است و چون كار به اضطرار رسيد اين مرغ مُرده بر ما حلال است و من به غير از اين مرغ مُرده چيزى ندارم. اكنون مى‏ خواهم آن را پاك كنم و براى بچه‏ هايم ببرم. عبد الله گفت: وقتی حكايت جانسوز آن زن را شنيدم، با خود گفتم: واى بر تو اى عبد الله. كدام عمل بهتر از کمک کردن به اين زن علويه و سادات خواهد بود؟ پس پانصد مثقال طلایی را كه به همراه داشتم را به آن زن دادم و آن سال مكه نرفتم و به منزل خود مراجعت كردم. بعد از چند ماه وقتی حجاج از سفر حج برگشتند، من به استقبال آنان رفتم. به هر كدام از حجاج مى‏ رسيدم و مى‏ گفتم خداوند حج تو را قبول فرمايد، ديدم او نيز به من همين اثر حمد گفتن...

‍ اثر حمد گفتن...

اثر حمد گفتن...